Pelvische revalidatie
Wat is bekkenbodemreëducatie?
Een behandeling kan worden opgebouwd uit volgende onderdelen:
- Bekkenbodemspieroefeningen:
- Informatief
- Klinisch functioneel onderzoek
- Initiatiefase
- Specifieke bekkenbodemspieroefeningen
- Functionele oefeningen
- Afhankelijk van de pathologie en de kracht van de bekkenbodemspieren worden, behalve spieroefeningen, ook elektrostimulatie en blaastrainingen gegeven
- Oefeningen kunnen worden gecombineerd met biofeedbacktraining, wat leidt tot meer motivatie
Bekkenbodemreëducatie is een verzamelnaam voor verschillende kinesitherapeutische handelingen waarvan bekkenbodemspieroefeningen de basis vormen. Synoniemen als perineale, urogynaecologische of pelvische reëducatie worden gehanteerd.
Patiënten die geen of slechts zwakke contractie van de bekkenbodemspieren kunnen uitvoeren en patiënten met urge of perineale pijn, vinden ook baat bij passieve reëducatie van de verzwakte spieren door middel van elektrostimulatie.
Bij biofeedbacktraining wordt aan de patiënt een visueel, auditief of tactiel signaal aangeboden waaruit hij of zij kan opmaken of de spieroefeningen juist worden uitgevoerd. Dergelijke hulpmiddelen bij de oefeningen leiden tot een sterkere motivatie bij de patiënt.
Mensen die vaak drang hebben of frequent urineren, kunnen door blaastraining de blaascapaciteit verhogen en het aantal micties verminderen.
Perineale reëducatie vraagt ook een psychologische benadering. De patiënt rekent op steun en vertrouwen bij deze interne therapie.
Welke mensen komen in aanmerking voor deze therapie?
De grootste groep die wordt doorverwezen, bestaat uit patiënten met stress- en/of urge-incontinentie. Zowel urineverlies als fecaal verlies kan door oefeningen worden verholpen.Oefeningen zijn aangewezen om blaas-, darm-, of baarmoederverzakking te verbeteren. Deficiëntie van het ophangsysteem kan actief worden gecompenseerd. Bij ernstige verzakking is operatie noodzakelijk. Een baarmoederverzakking reageert het minst gunstig bij oefeningen. In de meeste gevallen kan door reëducatie een chirurgische ingreep uitgesteld of zelfs vermeden worden.
Op seksueel vlak kunnen erectiestoornissen, vaginisme en dyspareunieverbeteren dankzij perineale reëducatie.
Patiënten met dysurie en hypertonische bekkenbodem komen in aanmerking voor relaxatieoefeningen en blaastraining.
Pijn na een episiotomie kan door therapie verbeteren.
Preventief kan iedereen nut halen uit bekkenbodemspieroefeningen. Voorkomen is beter dan genezen.
Heel belangrijk zijn ook de bekkenbodemspieroefeningen in pré- en postnatale gymnastiek, om urneverlies te voorkomen of te genezen.
Wat zijn de voorwaarden om te slagen in de therapie?
De behandeling kan pas lukken als de patiënt gemotiveerd is.Oefeningen vergen inspanning en zelfdiscipline. Is de therapie afgelopen, dan moet men de oefeningen onderhouden.
De therapeut moet voldoende opgeleid zijn. Een patiënt met urineverlies moet als totale persoon worden benaderd.